با رشد شهرنشینی و صنعتیسازی، سطح اراضی کشاورزی کاهش یافته و پروژههای احیای زمینهای کشاورزی جدید به منظور جبران این کاهش آغاز شدهاند. مطالعهای که در نشریه Scientific Reports منتشر شده است، به بررسی تأثیر شیوههای مختلف خاکورزی بر ویژگیهای فیزیک و شیمیایی خاک و عملکرد محصولات در این اراضی جدید پرداخته است. در این مقاله، نتایج این مطلب به طور جامع بررسی شده و به تأثیرات مختلف روشهای خاکورزی بر کیفیت خاک و عملکرد محصولات پرداخته میشود.
سه روش اصلی خاکورزی در این مطالعه به کار گرفته شدند:
نتایج نشان داد که روشهای مختلف خاکورزی تأثیرات متفاوتی بر ویژگیهای فیزیکوشیمیایی خاک دارند:
عملکرد محصول نیز تحت تأثیر روشهای مختلف خاکورزی قرار گرفت. نتایج نشان داد که:
مطالعه نشان داد که روشهای NT و ST تأثیرات مثبتی بر کیفیت خاک و عملکرد محصول دارند. این روشها باعث بهبود ساختار خاک، افزایش محتوای مواد آلی و رطوبت، و در نهایت افزایش عملکرد محصولات میشوند. به کارگیری این روشها میتواند به توسعه پایدار کشاورزی و امنیت غذایی کمک کند. انتخاب شیوههای مناسب خاکورزی اهمیت زیادی در افزایش بهرهوری کشاورزی و حفظ منابع طبیعی دارد. در ادامه، به بررسی جزئیات بیشتری از این مطالعه و تأثیرات آن بر کشاورزی پایدار میپردازیم.
ساختار خاک به شدت تحت تأثیر روشهای خاکورزی قرار دارد. در روش CT، ساختار خاک به دلیل شخم زدن مداوم به هم میریزد و صفحات ضعیف جدا شده تشکیل میشود. این وضعیت منجر به افزایش چگالی حجم خاک و کاهش تهویه و نفوذپذیری آن میشود. از سوی دیگر، در روشهای NT و ST، ساختار خاک حفظ میشود و حتی بهبود مییابد. زیرشکن کردن در این روشها باعث میشود که خاک به صورت طبیعی حفظ شده و چگالی حجم آن کاهش یابد. این امر به بهبود تهویه و نفوذپذیری خاک و افزایش فعالیت میکروبی کمک میکند.
مواد آلی خاک (SOM) نقش مهمی در حاصلخیزی خاک و رشد گیاهان دارد. در روش CT، شخم زدن مداوم باعث کاهش مواد آلی خاک میشود. اما در روشهای NT و ST، مواد آلی خاک افزایش مییابد. این افزایش به دلیل حفظ بقایای گیاهی و کاهش تجزیه آنها است. مواد آلی خاک باعث بهبود ساختار خاک، افزایش ظرفیت نگهداری آب و فراهم آوردن مواد مغذی برای گیاهان میشود.
محتوای رطوبت و دمای خاک نقش مهمی در رشد گیاهان دارد. نتایج نشان داد که روش NT بیشترین محتوای رطوبت را دارد. این امر به دلیل کاهش تبخیر و حفظ آب در خاک است. همچنین، روش NT بهترین توانایی در تنظیم دمای خاک را نشان داد. این توانایی به دلیل پوشش طبیعی خاک و حفظ بقایای گیاهی است که به کاهش نوسانات دمایی و محافظت از گیاهان در برابر شرایط نامساعد کمک میکند.
عملکرد و کیفیت محصول نیز تحت تأثیر روشهای مختلف خاکورزی قرار دارد. نتایج نشان داد که عملکرد ذرت در روشهای NT و ST به ترتیب 12.9% و 14.9% بیشتر از CT بود. این افزایش به دلیل بهبود ویژگیهای خاک و فراهم آوردن شرایط بهتر برای رشد گیاهان بود. همچنین، کیفیت محصولات در این روشها بهتر بود. افزایش مواد مغذی در خاک و بهبود شرایط رشد باعث افزایش کیفیت محصولات و کاهش نیاز به کودهای شیمیایی شد.
نمودارهای بالا تأثیر روشهای مختلف خاکورزی بر ویژگیهای خاک و عملکرد محصول ذرت را نشان میدهند:
این نتایج نشان میدهند که روشهای NT و ST تأثیرات مثبت بیشتری بر ویژگیهای خاک و عملکرد محصول دارند و میتوانند به بهبود کشاورزی پایدار کمک کنند.
با توجه به نتایج این مطالعه، پیشنهاد میشود که کشاورزان از روشهای NT و ST برای بهبود کیفیت خاک و افزایش عملکرد محصولات استفاده کنند. این روشها نه تنها به حفظ منابع طبیعی کمک میکنند بلکه باعث افزایش بهرهوری و کاهش هزینههای تولید میشوند. توسعه کشاورزی پایدار با استفاده از این روشها میتواند به امنیت غذایی و حفظ محیط زیست کمک کند.
این مطالعه به وضوح نشان داد که روشهای NT و ST میتوانند به بهبود ویژگیهای فیزیکوشیمیایی خاک و افزایش عملکرد محصولات کمک کنند. انتخاب صحیح شیوههای خاکورزی نه تنها به افزایش بهرهوری کشاورزی کمک میکند بلکه به حفظ منابع طبیعی و توسعه پایدار نیز کمک میکند. به کارگیری این روشها میتواند به کشاورزان کمک کند تا با چالشهای پیش روی کشاورزی مدرن مقابله کنند و به امنیت غذایی پایدار دست یابند.
منبع Nature